Vietnamese les

Vanavond hebben we onze eerste Vietnamese les in Hai Phong gehad. Eerder in HCMC hebben we al wel twee lessen gehad, maar de lerares ging met zo'n hoog tempo dat we het niet bij konden benen.
Viëtnamees is voor ons westerse mensen een erg moeilijke taal. Vooral wat de uitspraak betreft. Het Latijnse alfabet wordt gebruikt, dat is voor ons prettig. Maar Viëtnamees is een tonentaal. Eén zelfde woord kan op zes verschillende manieren uitgesproken worden. Hier een voorbeeld.
ma = geest
má = moeder
mà = bil
mã = paard
En dan zijn er nog twee manieren ma, maar daarvan kan ik de juiste tekens niet op het toetsenbord vinden.
De andere betekenissen zijn  'graf' en 'rijstzaadje'.
Dus een woord een beetje verkeerd uitgesproken en je zegt iets totaal anders dan je bedoelt.
De Vietnamese taal heeft alleen maar eenlettergrepige woorden.
Vanavond hebben we het gehouden bij: Hoe heet je? Mijn naam is...  en bij begroetingen.
Dat is zeer gecompliceerd.  Er zijn meerdere vormen van 'ik' en 'jij' en dat heeft alles met respect en leeftijd te maken. En of ik of die andere persoon een man of een vrouw is.

Tegen een jonger iemand zeg ik:  'Chi chào em'
Tegen een oudere man zeg ik: 'Em chào anh'
Tegen een oudere vrouw zeg ik: 'Em chào chi'
Tegen meerdere kinderen zeg ik: 'Chi chào các em'
En als leerkracht zeg ik weer iets anders, en voor echt oudere mensen zijn er ook weer andere begroetingen.
In het begin was iedereen aardig geïnteresseerd, maar aan het eind was het gedaan met de concentratie.