Een les in Grade 2

Vanochtend heb ik twee lessen in Grade 2 gegeven. Dat is in Nederland groep 4. Aan Huyen (de Vietnamse leerkracht Engels op deze school)  heb ik gevraagd wat foto's te maken en ze is overijverig aan het werk gegaan. De lessen zijn op NDC, de school waar ik de meeste tijd doorbreng. Het is een school die er wat minder rijk uitziet dan andere scholen die ik hier heb gezien. De klassen hier hebben ook wat meer moeite om de lesstof op te pakken. Toch heb ik het hier wel naar mijn zin op deze school. De les van vanochtend heeft het thema 'jobs'. DTLC levert alle lesplannen en flashcards aan. Die hebben altijd dezelfde structuur. In hoofdlijnen volg ik deze plannen, maar soms geef ik ook een eigen inbreng voor wat meer variatie.

Dit is klas 2a1, het tweede lesuur van 7.50u tot 8.30u. Bij het begin van elke les staat de groep op en zegt: "Good morning teacher". Dan antwoord ik "Good morning children, how are you today?" Dan antwoordt de groep weer in koor: "I'm fine, thank you, and you?" Dan antwoord ik weer: "I'm fine, thank you. You can sit down, please." En dan kunnen we de les beginnen. 

 

 We beginnen de les met een liedje, daarna worden er vijf nieuwe woorden m.b.v. de flascards geïntroduceerd. Ik zeg het woord, de kinderen herhalen, met de hele groep, per rij of individueel.  De kinderen hebben ook Engelse les van Vietnamese leerkrachten, dan wordt er meestal in een boek gewerkt. Mijn taak is alleen maar spreken en luisteren activeren. Viëtnamesen hebben erg veel moeite met de Engelse uitspraak. Sommige klanken zijn ze niet gewend en ze spreken medeklinkers aan het eind van een lettergreep niet uit. Dus je hoort 'Plea" i.p.v. "please" . Dat maakt ze vaak nogal onverstaanbaar.

Ik spreek door een microfoon. In het kastje met de luidspreker kan ik mijn USB-stick steken met daarin de liedjes in MP3 formaat. Ideaal, je bent niet afhankelijk van de apparatuur die scholen hebben. NDC heeft in dit geval helemaal niets.

 

Er zijn vijf nieuwe woorden, die worden aangeboden middels flascards. De nieuwe woorden worden 'gedrilt'. Herhaling is het keyword en ik let op de uitspraak. Vervolgens 'mime' ik de beroepen en moeten zij het raden.

Ik bied een nieuwe structuur aan:  "Are you a..........?

                                                    > Yes, I am
                                                    > No, I'm not
Eerst klassikaal en daarna moeten ze oefenen in tweetallen. Het is belangrijk dat het spreken geactiveerd wordt. Dat leren ze bij hun Vietnamese leerkrachten niet.

 

Na het oefenen mogen een paar kinderen het komen voordoen, voor in de klas. En je vinger opsteken gaat net ietsje anders dan in Nederland. Als een kind een beurt krijgt om iets te zeggen, moet het daarbij altijd gaan staan.

 

Als beloning voor een opdracht krijgen ze een sticker. Daar gaan ze graag voor. Alle stickers gaan als verzameling in het werkboek.  Tot slot hebben we nog een bewegingsspelletje waarbij alle nieuwe woorden weer herhaald worden. Na de les maakt Huyen nog een paar foto's van mij met de klas. We beelden 'peace' en 'love'uit. 

Aan het eind van de les is het de gewoonte dat alle kinderen opstaan en in koor zeggen : "Goodbye teacher!"
Maar meestal verloopt dat wat rommeliger dan aan het begin van de les.