Vakantie!

De week zit er weer op en Tet-holiday is hier begonnen! Ook voor mij dus. Wat een leventje heb ik toch.  Tet is het Vietnamese nieuwjaar. Een belangrijk feest voor het hele land. Afgelopen week heb ik 24/28  Engelse lessen over Tet-holiday gegeven. De kinderen moesten vijf nieuwe woorden leren binnen dit thema: kumquat tree, fireworks, chung cake, lucky money en peach blossom. Grade 3 had nog twee extra woorden. Tijdens elke les zongen we Happy New Year van Abba. Niet echt een kinderlied, maar vooruit. Het is hier op het moment een hit, je hoort het overal waar je komt.

De lerarenkamer

De kinderen zijn erg spontaan. Als je op het plein loopt, laten ze je geen moment met rust. Ze roepen allemaal: 'Hello, Hello, how are you?' Of 'What's your name?' Ze willen allemaal graag contact maken en laten horen dat ze een woordje Engels spreken. De klassen zijn wisselend. Gelukkig zit er regelmatig een Teacher Assistant bij. Zij kunnen Engels en vertalen sommige dingen voor de kinderen. Dat is erg prettig. Ze helpen ook de klas in het gareel te houden. Engels is een erg moeilijke taal  voor de Vietnamese kinderen, veel moeilijker dan voor de Nederlandse kinderen. Hun uitspraak is belabberd, ze zijn bijv. niet gewend om een medeklinker aan het eind van een woord uit te spreken. Ook vinden ze het erg moeilijk om de nieuwe woorden te onthouden. Ondanks heel veel herhalen van de vijf nieuwe woorden, weet een groot aantal de vijf woorden aan het eind van de les nog niet. Dat is wel een beetje frustrerend. Wat ik van deze eerste week heb geleerd, is dat ik de lat niet te hoog moet leggen.

Portier

Geen bel, maar tromgeroffel als de school begint en eindigt.



De scholen zijn erg gehorig, alle ramen en deuren staan open. Er komt veel lawaai van buiten naar binnen.
De muren zijn in de ene school waar ik deze week de meeste tijd heb doorgebracht helemaal kaal. De vakken handvaardigheid of tekenen kennen ze hier niet. Er staan geen kasten met spullen. De bureaus van de leerkrachten zijn helemaal leeg. De kinderen hebben alle boeken en schriften in hun tas. Ik heb nog niet helemaal door hoe het systeem hier werkt. Het is jammer dat ik met de meeste leerkrachten niet kan praten, omdat ze het Engels niet beheersen.

In de middagpauze wordt er even vrij gespeeld en na een minuut of 10 komt er muziek uit de luidsprekers. Alle kinderen stellen zich dan op op het plein, zonder hulp van de leerkrachten, die zitten gewoon binnen. En dan wordt er gesprongen en gehupst. Daarna gaat iedereen weer naar de klas terug.