Jodensavanne

Rond 1640 vestigden zich langs de Surinamerivier een groep Joden. Ze waren gevlucht voor de Spaanse inquisitie. Toen ze in Suriname aankwamen, begonnen ze met het aanleggen van suikerrietplantages. Hierop hielden ze ook slaven. Tien jaar later kwam er een groep Joden uit Engeland bij en nog weer later een groep Joden uit Nederlands-Brazilië, op de vlucht voor de Portugezen die Brazilië veroverden. Om meer planters aan te trekken kregen de Joden in 1665 vrijheid van godsdienst, wat betekende dat ze een synagoge mochten bouwen en een eigen school (Wikipedia). In de 18e eeuw was de gemeente op zijn hoogtepunt, daarna vertrokken er steeds meer mensen naar Paramaribo. In 1832 is Jodensavanne grotendeels door brand verwoest.
In WOII is hier een barakkenkamp gebouwd. Hier werden 146 geïnterneerden uit Nederlands-Indië ondergebracht. Wat je nu nog ziet zijn de restanten van de synagoge en de Joodse begraafplaats.