Van TTV heb ik de opdracht mijn genotariseerde documenten (police check, twee diploma's en een officiële Engelse vertaling) te laten legaliseren bij de Vietnamese Ambassade in Den Haag. Met deze documenten was ik eerder al bij Notaris Boelens in Delft geweest. Daar had ik een zegel van echtheid gekregen. Na een frisse wandeling van het Centraal station naar het Nassauplein kom ik aan bij de ambassade. Ik geef mijn documenten af en de man achter het loket probeert mij uit te leggen dat dat niet zomaar gaat. Zijn Engels is nogal slecht en ik begrijp niet wat hij bedoelt. Gelukkig is er een fietskoerier voor wie dit een dagelijkse routine is. Hij legt mij uit dat ik met mijn documenten eerst naar het Ministerie van Justitie moet en vervolgens naar het Ministerie van Buitenlandse zaken. Dat is allebei in de buurt van het station. Dus ik wandel het stuk weer terug. Het is koud, maar wel lekker om buiten te zijn.
Bij het legalisatieloket van het Ministerie van Justitie vertellen ze me dat ik eerst naar de rechtbank moet om te laten verifiëren of notaris Boelens wel een officiële notaris is. Dus loop ik via het station naar Het Paleis van Justitie. Daar krijg ik mijn eerste stempels. Kassa! Daarna op een holletje terug naar het Ministerie van Justitie, want ze gaan om 12.00u sluiten. Tien minuten voor de tijd kom ik binnen en krijg daar ook mijn stempels. Kassa! Vervolgens weer stevig doorlopen naar het Ministerie van Buitenlandse zaken. Zij zijn gelukkig een half uur langer open. Ook daar krijg ik weer stempels. Kassa! Nu is de druk even van de ketel, want ik kan pas om 14.00u. weer bij de Vietnamese ambassade terecht. Zo'n baan lijkt me ook wel wat, lekker twee uur lunchpauze. Zelf neem ik daar nooit de tijd voor en werk een paar boterhammen weg terwijl ik aan het nakijken of lessen aan voorbereiden ben. Maar nu dus lekker wel en zoek een leuk lunchcafé uit op Het Plein.
Daarna wandel ik via het Noordeinde (want daar zitten tóch de leukste winkels van Den Haag) weer richting de Vietnamese ambassade. Ondertussen een paar schoenen rijker, loop ik weer richting het Nassauplein. Om precies twee uur kom ik weer aan bij de ambassade. Ik weet niet wat ik zie, het zit daar vol met mensen. Ik mag een nummertje trekken. De sfeer is eigenlijk best gezellig, iedereen kletst met elkaar. Er is één dame die helpt, gelukkig spreekt zij wél duidelijk Engels en ze is erg aardig en geduldig. Het blijkt dat ik eerst ook nog kopiën van alle documenten moet maken. Gelukkig is er in de wachtkamer een kopieermachine aanwezig. Vervolgens krijg ik weer stempels. Kassa! Ik moet cash betalen en heb geen tachtig euro bij me, dus moet ik eerst de buurt weer in op zoek naar een pinautomaat. Uiteindelijk sta ik om 15.15u weer buiten. Maar wel heel wat stempels rijker dan vanochtend. Heb ik dan nu eindelijk recht op een work permit?
No comments:
Post a Comment